De tuin is ingepakt. Alle vorstgevoelige Dierama planten hebben een puntmuts van vliesdoek gekregen. Met een beetje fantasie lijken het wel Italiaanse tuinbeelden. De potten met daarin de wintergroene Agapanthus heb ik in de schuur gezet. Deze kunnen minder goed tegen de vorst dan de bladverliezende.
In de tuin is verder niets te doen. Het blad dat opeens van de bomen is gevallen kan ik niet harken zonder het gras te beschadigen. Dat moet wachten tot de vorst voorbij is. De vogels krijgen elke dag -behalve eten- een nieuwe schaal met water. De stijf bevroren schaal van de vorige dag zet ik rechtop tegen het huis. Gelukkig heb ik heel wat schalen en duurt de vorstperiode niet lang.
De vorst zet ook alle tuinwerkjes op pauze. Volop tijd voor een wandeling met vriendin C. Ze heeft een route in de omgeving uitgestippeld. We genieten van het zonnige windstille winterweer. Onderweg zien we mooie plaatjes. Op de plas ligt een flinterdun laagje ijs. De laagstaande zon die op het ijs schijnt geeft een mooi effect. De grassen zijn berijpt; wat ziet het landschap er opeens sprookjesachtig uit.
Het duurt dan maar een paar dagen, dit heldere winterweer. Maar we prijzen ons gelukkig om te mogen wandelen in zo’n winter wonderland. Hebben jullie ook zo genoten?
Hetty
Nieuwe volgers, van harte welkom op mijn blog en leuk dat jullie meelezen!
Het was zeker prachtig! Ik heb ook heel wat foto's gemaakt. Wandelen heb ik niet gedaan, als het maar een beetje glad is, ben ik zo bang dat ik val en weer wat breek. Dat kan ik nu niet gebruiken met mijn immobiele man. Die is blij eindelijk weet naar buiten te kunnen. Hij durfde al helemaal niet met zijn krukken.Ik denk dat ik aankomend jaar doe met wat ik heb, want zo het eruit ziet, zal mijn man de hele zomer nog weinig kunnen. Ik moet het zo makkelijk mogelijk maken, want 500 m2 in mijn eentje is wel veel.
BeantwoordenVerwijderen