Eetbare laurier snoeien.

 

Zo’n 35 jaar geleden kreeg ik mijn eerste -eetbare- laurierboompje (Laurus nobilis). Ik was er blij mee! Het was een duur cadeau, dus in de winter ging de pot naar binnen. De boom kreeg acuut wolluis of dopluis; een van de twee. Nadat de boom een paar jaar stond te tanen stierf hij een stille dood. Een laurierboom was aan mij niet besteed….

 

Totdat ik jaren later in een Middelburgse achtertuin een laurierstruik in de volle grond zag staan. Ik informeerde ernaar en wat bleek, de struik stond er al jaren. Ik kocht een nieuwe laurierplant en zette die in de tuin. De struik sloeg goed aan en groeide… en groeide….  

 

En nu moet ik ieder jaar de laurier inkorten. Een meter aan de bovenkant en een meter aan de zijkant. Het is een klus waar ik tegenop zie. Waarom weet ik niet. Ieder jaar stel ik het uit tot het laatst. Maar het moet.

 

Drie meter hoog zit een knoest. Dat is de markering van de top. De knoest wordt steeds dikker. Ik snoei vanaf de knoest de boom in vorm. Dunner moet hij, want alles verstikt onder zijn takken. Dan haal ik Keo (mijn elektrische handzaag) en samen zagen we de dikke hoofdtakken af bij de knoest. Klaar.

 

Op de grond is een enorme berg met snoeiafval ontstaan. Weet je dat twee gram laurierblad in de winkel 1,49 kost? Ik overweeg nog even om Verstegen Spices and sauces te benaderen en een goede deal te sluiten. “Onbespoten laurierblad, vers van het land”. Afijn, alles gaat naar de stort. 

 

Verwar de eetbare laurier niet met een portugese laurier of laurierkers. De laatste twee zijn niet eetbaar. Eetbare laurier herken je aan de geur. Als je tijdens het snoeien een enorme trek in hachee krijgt, dan weet je dat je met de eetbare soort van doen hebt! 

Fijne week

Hetty

Nu moeten de hoge takken er nog uit gesnoeid.
Het is weer een toonbare struik.
Moet je zien wat er van af komt. Genoeg blad om duizend potjes te vullen!
Er zit ook een ziekte in mijn laurier. Het is de laurierbladvlo. Je kunt ertegen spuiten, maar dan kan je het blad (voorlopig) niet meer eten. Dus ik laat het maar zo.

De nieuwe volgers die zich afgelopen week hebben opgegeven, van harte welkom op mijn blog en veel leesplezier!

Wat je deze week van oktober in de tuin kan doen:
In 2011 schreef ik eerder over deze laurierboom, toen wilde ik de boom versieren...kerstboom perikelen, koud warm licht.
Je kunt nu ook klimrozen snoeien. Ik heb het geprobeerd. Lees hier de evaluatie: klimrozen snoeien en stekken. 
Plant viooltjes in een pot en zet ze daar waar je erop kan kijken vanuit het raam. Ze zijn nu volop te koop. Lees: Inspiratie, Herfst op tafel. 
Maai het gras. Zolang het niet onder de 5 graden is kan je blijven maaien.
Veeg de gevallen bladeren van het gazon en gooi ze in de border.

Mijn comments op jullie posts:
Margriet: Ja, ik hou de cyclamen over in een pot. Maar ik verlies er ook wel eens een paar. Echter voor weinig koop je een paar nieuwe.



Reacties

  1. Je hebt deze bijzondere laurier weer prachtig in model gesnoeid, Hetty.
    En ik kan me voorstellen dat je aan Verstegen Spices and sauces dacht.
    Je had ook een rondje langs de Zeeuwse restaurants kunnen rijden ;-)
    Maar ik zou hetzelfde hebben gedaan als jij.
    Hartelijke groet, Zem.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik heb ook zo'n joekel. Ik wacht even op droog weer en dan gaat de schaar er hier ook in.
    Volgens mij heeft de onze ook last van laurierbladvlo, maar ik laat het ook maar.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik heb laurier in een pot staan in de tuin, en ieder jaar snoei ik hem en heb dan een gans jaar laurier gratis! natuurlijk een grote pot... want ik wou hem niet als boom.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik had op de volkstuin ook een laurier in de volle grond. Die groeide in 8 jaar uit van een klein plantje naar een enorme struik, die wij ook ieder najaar in moesten korten. Ik heb nu nog een hele pot vol gedroogde blaadjes voor de hachee en hutspot. Beetje sentiment toevoegen aan het eten☺ Maar waarom die zakjes zo duur moeten zijn, begrijp ik ook niet

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten