Het begon met een opmerking
van mijn man. De witte bank, die achter de schuur staat, zit toch wel erg
lekker. Naar aanleiding van zijn opmerking dacht ik: kunnen we die bank niet op
het terras zetten van de zomer?
Toen ik dit tijdens de
maaltijd opperde kwam meteen het volgende probleem naar voren. Waar moest de
bank die op het terras stond dan heen? Achter de schuur? Daar komt hij niet uit.
Mijn man wist de oplossing. De bank moest in plaats van het tuinbeeld. Wat een creatieve oplossing! Daar had ik nooit aan gedacht. Een lekker plekje om van de avondzon te genieten…
Mijn man wist de oplossing. De bank moest in plaats van het tuinbeeld. Wat een creatieve oplossing! Daar had ik nooit aan gedacht. Een lekker plekje om van de avondzon te genieten…
Nadat we de maaltijd hadden
beëindigd, gingen we de banken versjouwen. De bank stond heel goed in plaats van het tuinbeeld, aan
het einde van de zichtlijn. Het beeld moest weg. Bij de keuken was nog wel een
plekje.
Het beeld was loei zwaar. De
kruiwagen werd voorgereden. Met al dat gewicht erop bleek deze een zachte band
te hebben. De band opgepompt en we konden het beeld naar de nieuwe
standplaats rijden.
Daarna werd de witte bank op
het terras gezet, maar dat stond helemaal niet! Veel te iel. Dan toch maar de
teak houten tafels en rieten stoelen van het keuken terras versleept. Dat stond
beter. Nu was er weer balans.
We vielen amechtig op de
bank om uit te puffen van al deze gekte.
Conclusie: alle tuinmeubelen
staan nu op een andere plek. Behalve de witte bank waar het allemaal om was
begonnen!
Aan het eind van de zichtlijn, het tuinbeeld. |
Later, de bank in plaats van het tuin beeld. |
De witte bank achter de schuur. |
Reacties
Een reactie posten