Half december geeft mijn man me een verjaardagscadeau. Wat zit er onder dat mooie gouden papier? Er komt een wildcamera tevoorschijn in hippe Rambo camouflage print. Oei, de gebruiksaanwijzing staat vol ingewikkelde termen. Ik leg het cadeau snel terug in de handen van mijn man. Hij is mega goed in het installeren van gadgets.
‘Heb je nog batterijen’, vraagt mijn man. Nee, helaas. Ik zet de batterijen meteen op de boodschappenlijst. Maar zodra de camera gevuld is met zes batterijen, dient er een ander probleem zich aan. Er moet namelijk ook een Micro SD kaart in. En waar koop je die als alle winkels dicht zijn in verband met de lockdown en de post overbelast is vanwege de -internet- kerst aankopen? Gelukkig vind ik een groothandel in kantoorspullen die nog open is. Micro SD kaart Check!
‘Wanneer ik er een simkaart in zet, kan het apparaat de beelden meteen naar je telefoon sturen’ zegt mijn man. Wat goed! Maar waar vind je een simkaart? Na een week zoeken zie ik ze bij de grootgrutter naast de kassa hangen. Simkaart Check!
Ik hoor mijn man van achter zijn computer mopperen. De simkaart moet namelijk eerst op het internet worden geactiveerd en dat zit tegen. En ook wil het automatisch doorsturen naar mijn telefoon niet lukken, ondanks zijn vele uren zwoegen achter de computer. Wat verschrikkelijk veel werk! Ik heb spijt dat ik dit cadeau heb gevraagd.
En zo gaan er weer een paar weken voorbij. We overwegen de camera terug te sturen. Maar mijn man geeft niet op. Hij bedenkt een list.
Eind januari. Alles is klaar voor de eerste proef met de camera. Na wat instructies hang ik de camera aan de schutting, richt de camera op de voeder silo en wacht af. Twee dagen later gaat de simkaart uit de camera, vervolgens in een adapter en dan in de computer. We wachten ongeduldig. Wat zou erop staan?
We zien opnames van spijkerbroeken, halve gezichten, onderkinnen en heel veel shots van het balkenplafond in de kamer. Het is hilarisch. Ik hoor mezelf vragen: moet ik op dat rode knopje drukken…
Na de idiote binnenopnames is het de beurt aan de buitenopnames. Het eerste shot is van mijzelf die de vogelsilo’s vult. Daarna zien we vogels bij de voeder silo. Maar op het volgende shot loop ik in de tuin met een rozenstruik, dan een shot van mij met de emmer, een shot dat ik over de heg stap, dan weer een shot alleen van een kont die boven de heg uitsteekt……
Wat blijkt, de opnamen van vogels zijn in de minderheid. Want het meest gefilmde wild hier in de tuin… dat is de tuinvrouw!
Fijne week
Hetty
Alle nieuwe volgers welkom op mijn blog.
Ik weet er alles van , een wildcamera ik werd er zelf wild van.
BeantwoordenVerwijderenWat een ellende voordat hij geïnstalleerd is en dan niet veel foto's van dieren.
Totdat hij bij een voederplaats geplaatst is meer dan 1000 foto's en dan uitzoeken.
Foto's maken met een fototoestel gaat mij beter af.
Gr Jan(Wilde een Tuin)
Jaaaa heerlijk al een paar dagen de tuin in geweest. Echt super.
BeantwoordenVerwijderenJammer dat de wildcamera zo moeilijk te installeren is. Toen ik je eerste paar zinnen las, dacht ik dat is een leuk idee voor mijn verjaardag. Maar nu toch maar iets anders verzinnen.
En het meerdere keren insturen is echt iets voor mij. Blonde muts die ik ben. 😉😂Als ik het bericht eerst even teruglees voordat ik op verzenden druk, gaat er nog wel eens iets fout. Blijkbaar wordt het bericht dan toch al verstuurd. Neem het me maar niet kwalijk🤣😅
You are so funny Hetty. Thanks for showing us your best side over the hedge. ;)
BeantwoordenVerwijderenWe have one of those cameras. We have had it for two years and never got it out of the box. Now I am afraid to. ha... Have a good week and don't work too hard in the garden.
Hilarisch, Hetty! Ook herkenbaar..... Nee ik kon het niet opbrengen de sneeuw in te gaan, misschien als het al in de ochtend was gaan sneeuwen.... Maar misschien krijg ik nog een keer een kans, er wordt geloof ik weer sneeuw voorspeld.
BeantwoordenVerwijderen