Terug van de “bonjour camping”.

 

We hebben de afgelopen weken langs campings in Noord-Frankrijk gezworven. Alle dagen zelf eten koken op het campinggas, want vanwege het coronavirus voor ons dit jaar geen restaurantjes of terrasjes. Ach, waarom zou je op een terrasje zitten als het hele leven zich voor jouw caravandeur afspeelt? 

 

Er zijn twee type campings in Frankrijk. De “bonjour campings” en de camping waar ieder met een strakke blik voor zich uitkijkt.  Op de “strakke blik camping” gebeurt er natuurlijk ook van alles, maar daar voel je je meer een gluurder.

 

Onze eerste camping was er een van het "bonjour type". Zodra wij met de caravan aankomen springen de mannen op uit hun relaxstoelen om ons te helpen. Ze duwen met z’n allen de caravan op zijn plaats. Onze vriendelijke buurmannen met dikke buiken, lopen de hele dag heen en weer. Bonjour! De buurvrouw gaat douchen, Bonjour! Jongetjes met snelle fietsen scheuren langs. Bonjour! Nuffige meisjes met de neus in de wind op de step, Bonjour! Zo gaat de parade de hele dag door.

 

Op onze “bonjour camping” wordt het nog leuker als er opeens een verschrikkelijk onweer losbarst. Zodra het noodweer is opgehouden gaan de buurmannen aan het werk om alle ondergelopen tenten en luifels te redden. Er wordt water van luifels geduwd, waarbij er soms een plens over buurmans dikke buik gaat en een verwaaide partytent wordt veilig opgeborgen. De zon gaat schijnen en het is opnieuw 32 graden. De jongetjes scheuren weer op hun fietsen rond met daar achter de nuffige meisjes op de step. Geef mij maar en “bonjour camping”. Je gaat onder de luifel zitten en alles gebeurt voor je neus!

 

We hebben genoten van de Franse mensen op de "bonjour en strakke blik campings", maar toch is het fijn om weer naar huis te gaan. Op de terugweg spookt er een vraag door mijn hoofd: Hoe is het met de tuin?

 

Tja, hoe is het met de tuin. De zomerstorm Francis heeft voor heel wat extra werk gezorgd. De Wisteria ligt in de border tussen de rozen. De palen waarmee deze blauweregen wordt ondersteunt zijn afgebroken. Appels, peren en pruimen liggen op de grond te rotten. En tot overmaat van ramp heeft de buxusmot de laatste buxushaag kaal gegeten. 

 

Genoeg werk voor deze uitgeruste tuinvrouw. En geloof me of niet, ik heb er zin in!

Fijne week

Hetty

romantische rozentuin

Nieuwe volgers van afgelopen week van harte welkom op mijn blog

Buxusmot heeft de heg opgegeten

Palen bij de Wisteria omgewaaid

Fruit van de bomen gewaaid.

Mijn comments op jullie posts:

Lisa: Thank you for your weekly comments. As you can read above I was away for a while.

Zem: Wat is de tuin alweer groen. Het valt helemaal niet meer op dat de bomen zijn omgewaaid. De kracht van de natuur, geweldig vind je niet!