Jaren terug zag ik in een
tuin een 80 cm hoge witte fijnstraal. Het was liefde op het eerste gezicht. Ik
vroeg de naam, maar de eigenaresse had een tuinman en werkte zelf nooit in de tuin. Ze had geen idee.
Later zag ik de plant bij
Ploeger. Hij stond in een pot met een moederplant. Die fijnstraal moet je
zaaien, vertelden ze me. Maar zaden hadden niet en de moederplant was
natuurlijk niet te koop.
Weer een jaar later zag ik
de plant in een Franse wegberm staan. Geen zaad eraan. Geen naamkaartje ook!
Het was om moedeloos van te worden.
Tot twee jaar terug …
In Zwitserland, tegen de
grens van Italië stond de plant overal in het wild te bloeien. Op de spoorrails,
in de volkstuinen, maar ook in de wegberm naast de camping. ’s Avonds na de
afwas ging ik kijken of er al zaden aan zaten.
Voor dit doel had ik het
papieren zakje van de croissants in mijn zak gestoken. De zaden waren minuscuul
klein. Een puntje van het croissant zakje vol zaden maakte me innig
tevreden.
Ik zaaide het zaad in de
pluktuin en de plant kwam op. Hij bloeide van juli tot november. De naam
vond ik uiteindelijk op het internet, Erigeron annuus, zomerfijnstraal
Vandaag ontdekte ik
honderden zaailingen in de pluktuin. Het ziet er naar uit dat deze zomerliefde
een blijvertje is!
Open tuindagen zie:
Erigeron anuus. Zomerfijnstraal close up |
Erigeron annuus. Zomerfijnstraal bloeiwijze |
In de pluktuin, honderden zaailingen. |
Reacties
Een reactie posten