In de schaduw zijn de sneeuwresten nog niet uit mijn tuin verdwenen. Maar op een zonnig plekje zag ik een tulp. In de lente kan het hard gaan.
Ik heb medelijden met de buitenlandse
toeristen die duizenden kilometers hebben gereist om naar de Keukenhof te
kijken. In een koud voorjaar heb je pech. Dan is er van al die massa’s tulpen alleen
maar wat te zien in de paviljoenen. Wij kunnen in onze tuin kijken wanneer de
beste tijd is om te gaan. Dat uitstapje kan dit jaar beter nog een paar weken
worden uitgesteld.
In mijn plastic kasjes gaat
het heel goed. Er staan volop potten met tulpen en narcissen te wachten op vorstvrij
weer. Met die gemeen harde koude oostenwind, laat ik ze lekker binnen staan. Ze
groeien goed en ik zie hier en daar al narcissen in knop.
De viooltjes en Bellis
perennis die ik een paar weken geleden in die heerlijk lenteweek kocht, staan
ook nog in de kas. Ik wil ze planten bij de tulpen en narcissen. Elk jaar een
andere combinatie. Voor mij een uitdaging om er wat bijzonders van te maken.
Een rondje door de
tuin met mijn camera. In de zon uit de wind bloeit er al het een en ander.
Ik geef toe, één tulp maakt
nog geen lente. Maar het is wel een voorproefje van wat er allemaal nog komt.
Gezellige paasdagen.
De eerste tulp, Anemone blanda en Iris reticulata |
Crocus Jeanne dÁrc, Anemone blanda en viooltje |
Euphorbia amygdaloides
'Redbud', Narcis 'Peeping Tom' en Narcis 'Jetfire'
|
Reacties
Een reactie posten