Ik kijk genietend rond. Daar vliegt de eerste hommel. Verderop zie ik hier en daar knoppen in mijn tulpen verschijnen. Ik sluit mijn ogen voor de door de vorst totaal ontbladerde Pittosporum. (Komt dat ooit nog goed?)
In de pluktuin staat een mengelmoes van wel 100 Iris reticulata onder de hazelnootboom te bloeien. Schitterend blauw. Op deze plaats waar het zomers gortdroog is komen ze elk jaar terug. Op tafel bij de keuken stelen de Muscari azureum de show. Wat zou de lente voorstellen zonder dat prachtige azuur blauwe druifje. Mijn favoriet. De opgepotte Hyacint Moody Blues is zomaar spontaan gaan bloeien. Natuurlijk veel te vroeg voor de open tuindagen. Ik plant ze in potten dicht bij huis om er toch van te genieten. Ik wil vandaag niet moody zijn en zeker niet de blues krijgen!
Vogels scharrelen schichtig onder de struiken, op zoek naar spullen. Voor een nest? Andere zingen alsof hun leven er van afhangt. Een muziekstuk in verschillende stijlen klinkt uit de toppen van de bomen. Dat zal de vogeldames zeker imponeren. Rhapsody in blue, het kwam zomaar in mijn hoofd op. Rapsodie; een mengelmoes, een muziekstuk contrasterend qua stijl.
Ik ga even in de zon zitten op mijn klapstoel. Bedenk wat ik verder heb toe te voegen aan deze instrumentale compositie van de lente.
O ja, ik heb een strijkorkest aan violen gekocht. Blauwe!
Voor open tuindagen zie:
romantischerozentuin.nl
 |
| Iris reticulata |
 |
| Muscari azureum |
 |
| Een strijkorkest blauwe violen |