Afgelopen week heb ik deelgenomen aan een georganiseerde busreis naar Noord-Wales. Het landschap is adembenemend mooi. De groene bergen van de Snowdonia mountains zijn bezaaid met witte schapen. Voor de kust liggen eilanden in de blauwe zee. En elke dag staan er tuinen op het programma.
De plaatsnamen en tuinen zijn in het Welsh aangegeven. We proberen er iets van te maken, maar je voelt je een kind dat leert spellen. De namen zijn niet uit te spreken.
Zo gebeurt het dat alle mensen uit de bus met een mond vol tanden staan wanneer een vriendelijke tuin eigenaresse ons vraagt welke tuin we net bezocht hebben. Iedereen verstijfd en vraagt zich koortsachtig af: HOE heette die tuin ook alweer? En als je dat al weet, HOE spreek je dat uit? Ik weet het ook niet maar opper: die tuin met de turquoise geschilderde…. Ze weet het meteen en noemt de naam. Het klinkt net alsof ze een keer hoest als ze de woorden uitspreekt. Het is Plas Brondanw in Llanfronthen.
Zodra we de tuin Plas Brondanw instappen krijg ik een flashback. Die turquoise hekken, dat torentje… dit lijkt sprekend op Portmeirion dat mijn man en ik jaren terug hebben bezocht. Het klopt. Dit is het huis van de architect die Portmeirion heeft ontworpen.
Het huis van de architect (Sir Clough Williams-Ellis) ligt op een prachtig plekje met uitzicht over de Snowdonia mountains. De tuin heeft verschillende tuinkamers omringt door strakke taxushagen. Boven de hagen steken de oude in vorm gesnoeide taxussen uit. Er zijn overal doorkijkjes en veel Italiaanse beelden. Alle ijzeren elementen zijn in een turquoise kleur geverfd. Dit komt Mediterraans over en ziet er wat vreemd uit in dit grijsgroene landschap. Maar het geeft wel iets eigenzinnigs aan zijn tuin.
Eigenzinnig was deze man zeker. Hij maakte niet alleen deze tuin maar ook het eerdergenoemde stadje Portmeirion. Ik duik in de computer en vind de foto’s van dit aangelegde Mediterrane stadje in Noord-Wales, zodat jullie de overeenkomsten ook kunnen zien. Zijn missie is altijd geweest: hoe op een prachtige locatie iets te ontwikkelen zonder het te bederven.
Of hij hierin is geslaagd, is aan ieder om daarover te oordelen. Bijzonder is het in elk geval!
Fijne week
Hetty
Nieuwe volgers, van harte welkom op mijn blog en leuk dat jullie meelezen!
Wat je deze week in de tuin kan doen:
Wat stormde het! Ruim alle afgewaaide takken op en knip verwaaide bloemen weg. Hier valt de schade mee, maar dat is wel eens anders geweest. Lees het hier: over rozen.
Snoei vroeg bloeiende struiken zoals rododendron, camelia en wisteria. Zuurminnende struiken heb ik niet veel, maar wel een wisteria. Lees hier hoe je die snoeit: wisteria snoeien.
Ga je op vakantie, zet potten op een beschaduwde plek. Dan gebruiken ze minder water. En zoek iemand om ze af en toe water te geven.
Wat zul je genoten hebben van de tuinreis!
BeantwoordenVerwijderenDe vormsnoei en de hekken in de mooie hemelsblauwe kleur typeren de architect: apart hoor.
Gelukkig had je weinig schade van de storm, hier was de tomatenkas opgetild en moest ik een stel geknakte tomatenstengels spalken: zo te zien groeien ze vrolijk verder.
Hartelijke groet, Zem.
Wat een mooie plek! Ik vind het wel wat hebben, al dat turquoise! Dank voor het delen, zo kan ik er ook van mee genieten!
BeantwoordenVerwijderen