Ouderwetse rozen verjongen.

Twee jaar terug heb ik een grote ligusterhaag tot de grond toe afgesnoeid. Dit had tot gevolg dat de roos die altijd zo bevallig tegen de heg leunde totaal geen steun meer vond. Met iedere windvlaag zwiepte de rozen struik heen en weer. Het was duidelijk, ook de roos moest gesnoeid.

Maar hoe! Want ouderwetse, eenmaal bloeiende rozen snoeien, daar over lopen de meningen uiteen. Ik stond voor een dilemma:   

• Zou ik er een paar takken uit halen?
• Tot halverwege af knippen? 
• Of net als de heg, tot op de grond toe afzagen? 

Om mijn beslissing wat gemakkelijker te maken, vroeg ik een Engelse head gardener om raad. Hij bleek van het voorzichtige type te zijn. Hij adviseerde me een enkele tak eruit te snoeien. Maar op die manier zou het jaren duren voordat ik alle takken had gesnoeid.

Er zat niets anders op dan mijn eigen “innerlijke stemmen” om advies te vragen. Mijn innerlijke stem vol bravoure zei: “Tot de grond toe afsnoeien Hetty!” De bedachtzame stem in mij zei: “Nee, tot de helft, doe tot de helft!

Uiteindelijk won de bedachtzame stem het. Ik snoeide de roos tot een hoogte van ongeveer 50 cm. In spanning wachtte ik af . Zou de roos uitlopen? En nog belangrijker, zou de roos volgend jaar bloeien!

Ik kan jullie vertellen dat de roos weer mooi is uitgelopen en ze staat te bloeien alsof er niets is gebeurt. Achteraf gezien had ik naar mijn “bravoure stem” moeten luisteren en de roos tot de grond toe  moeten afzagen.

Conclusie van dit rozen avontuur: als je ouderwetse, eenmaal bloeiende rozen wil verjongen, snoei dan na de bloei. (eind juni)

En voor advies, luister vooral naar je innerlijke stem(men).

Fijne week

Hetty

romantischerozentuin

De roos in kwestie, Mme Legras de St. Germain.

Prachtig.

Alleen voor de naam wil je deze geurende roos wel in je tuin.

Oude situatie.

2014. De heg is gesnoeid, de roos heeft geen steun meer.

 2015. Hier heb ik de roos gesnoeid.

2016. De volgende zomer, de roos is mooi in bloei.

Prima van formaat!

Rejuvenating old-fashioned roses.

Two years ago, I pruned a large Ligustrum hedge back to ground level. Consequently the rose that leaned ever so gracefully against that hedge, found support no longer. With every gust of wind the rose swept back and forth. Obviously, the rose had to be pruned too.

But how! There are many opinions to prune old-fashioned, once flowering roses. I was a bit in a dilemma:

1. Should I prune out only a few branches?

2. Cut the roses back halfway?

3. Or like the hedge, cut it back to the ground?

To make up my mind, I asked an English head gardener for advice. As he was one of the cautious types, he advised to cut out one single branch only every year. But then it would take ever so long to cut all the branches!

So I fell back on my "inner voices" for advice. My bold inner voice told me: "Prune to the ground Hetty!" The thoughtful one told me: “Prune only half way, prune half way!”

Eventually my thoughtful voice won this battle. I pruned the rose back to about 50 cm. I waited anxiously; would the rose sprout again? And even more important, would the rose be flowering next year!

I can tell you, the rose is flowering beautifully again. It flowers like nothing has happened. In hindsight I should have listened to my "bold voice" and cut the rose back to ground level.

The lesson learned from this rose adventure: In case you want to rejuvenate your old- fashioned roses, prune after flowering. (End of June)

And especially for advice, listen to your inner voice (s).

romantischerozentuin