In mijn tuin staat een druif op een warm plekje. In december, voor de kerst, wordt deze elk jaar gesnoeid. De druiven zelf doen me niet zo veel. Ik hou het meest van het blad en de ruwe stam.
Op het blad van mijn druif ontdekte ik een paar jaar geleden rare bobbeltjes. Ik vroeg er mijn vader naar. Als oud druivenkweker wist hij natuurlijk overal van. Hij zette zijn bril op en sprak een beetje dramatisch: “je hebt het kwaad”. Ik dacht dat de laatste uren van mijn druif hadden geslagen!
Op het blad van mijn druif ontdekte ik een paar jaar geleden rare bobbeltjes. Ik vroeg er mijn vader naar. Als oud druivenkweker wist hij natuurlijk overal van. Hij zette zijn bril op en sprak een beetje dramatisch: “je hebt het kwaad”. Ik dacht dat de laatste uren van mijn druif hadden geslagen!
Het voorjaar daarop kwam mijn vader met een jampotje met zwavel op de proppen, om mijn druif te redden. (De zwavel kwam nog uit een ver verleden moet je rekenen)
Hij vertelde me precies hoe ik “het kwaad” moest bestrijden. Zwavel in het potje mengen met een klein beetje yoghurt. Natuurlijk mocht het ook vla zijn. Wat er maar in de koelkast stond, het was goed. (Later heb ik op de druiventuin in Monster gezien dat ze daar behang plaksel gebruikten. Creatief en goedkoop!)
Met een keukenkwastje moest ik de knoppen van de druif dik insmeren, zodat deze helemaal bedekt werden met het goedje. Die zomer knapte mijn druif op.
Het insmeren met zwavel doe ik nu elk jaar in februari. Ik ben best tevreden met het resultaat. Helemaal weg gaan doet het niet, maar de bladeren zien er acceptabel uit.
En zo komt het dan toch nog goed met “het kwaad”!
Voor open tuindagen zie:
Voor open tuindagen zie:
 |
| Gesnoeide druif met zwavel ingesmeerd. |
 |
| Dankzij zwavel, gezond druivenblad. |
Reacties
Een reactie posten