Tuinreis naar Cornwall.

Het is mijn eerste tuinreis na Corona. Ik knijp in mijn arm. Zit ik werkelijk in de Kupers touringcar op weg naar Cornwall? Achter het stuur zit onze vertrouwde chauffeur Y. Als een postduif weet hij moeiteloos alle tuinen te vinden. Een smalle tuinpoort inrijden met 5 cm speling, is voor hem geen uitdaging. Op een holle weg een vuilniswagen of camper passeren? No problem. Ik denk dat hij een geheim knopje heeft waarmee hij de bus smaller kan maken. Ik zou jullie er graag over willen vertellen, maar ik kan het niet.

De tuinen zijn stuk voor stuk prachtig. Cornwall ligt in het uiterste zuidwesten van Engeland. Omdat het in Cornwall niet vriest is de vegetatie totaal anders. Palmen, bamboe, bananen, boomvarens en ontelbare 'gewone' varens schieten als onkruid uit de grond. Je waant je in een jungle. De eeuwenoude rododendrons zijn hier uitgegroeid tot bangmakende bomen. Water kabbelt uit rotsspleten en de tuinen hebben vrijwel allen een schitterend uitzicht op zee. Ja, ik zou jullie er graag veel meer over willen vertellen, maar ik kan het niet.

Dan het gezelschap in de bus. Wat hebben we gelachen! Gelachen bij het ontbijt, bij de lunch, tijdens de afternoon tea en het avondeten. Gelachen wordt er in de tuinen en tijdens de busrit. En als we in het hotel terugkeren is daar de aanstekelijk lach van de hoteleigenaresse. De lach is zo hard als een brullende leeuw en klinkt als het gemekker van een schaap. Als zij lacht, dan MOET je wel meelachen. Wat zou ik ook daar jullie meer over willen vertellen. Maar ik kan er niks over zeggen.

Want al dat enthousiaste gelach is te veel voor mijn stembanden. Op een ochtend zit ik opeens zonder stem aan tafel. Ik voel me net Ariël uit de Disney film.

Ik had jullie graag veel meer over deze fantastische tuinreis verteld. Maar een gezellig praatje zit er niet in. Gelukkig spreken de foto’s voor zich!

Fijne week.

Hetty

romantische rozentuin

Nieuwe volgers, van harte welkom op mijn blog en veel leesplezier!