Extreem winterweer.

Er komt extreem winterweer op ons af zegt de weerman. Het journaal laat beelden zien van de barre winter van 1963. Nou, nou, zo erg zal het toch niet worden? Het is bijna 10 graden boven nul en de vogels in de bomen maken vrolijke lentegeluiden. Maar vrijdag gaat mijn telefoon herhaaldelijk af: Hetty wat doe jij met … Hetty hoe moet het met … De winterkoorts heeft ons te pakken! En terwijl de één alvast op zoek is naar schaatsen of een slee, ga ik voor de zekerheid mijn tuin inpakken.

 

Mijn broer heeft me een keer een lap vliesdoek gegeven van wel 10 meter lang en 4 meter breed. Wat een fantastisch verjaardagscadeau! Ik heb er al zoveel plezier van gehad. Ik gun iedere tuinman/ vrouw zo’n broer. De lap heb ik in handzame stukken geknipt. Dierama is niet helemaal winterhard en ik wil deze plant absoluut niet verliezen. Ik bind de plant bijeen en wikkel die vervolgens in een lap vliesdoek. Als het klaar is lijken het wel mummies. Ook worden alle potten met bloembollen onder vliesdoek gestopt. Belangrijk detail, zet ze van de grond. Vooral de wortels van narcissen zijn erg vorstgevoelig.

 

Zaterdag gaan de meeste planten die in terracottapotten staan naar de schuur. Bij strenge vorst vriest het daarbinnen weliswaar net zo hard als buiten, maar er is geen wind. Dat moet toch schelen! Maar niet alles kan in de schuur. De terracottapotten die niet mee kunnen zet ik op een paar stenen. Zo staan ze niet direct op de grond. 

 

Dahlia’s die nog in de grond zitten krijgen een emmer compost over zich heen en daarover plaats ik een plastic containerpot. Tegen het wegwaaien leg ik er een steen bovenop. Ik hoop dat dit afdoende is. En wanneer ze het niet overleven, is er nog tijd genoeg om nieuwe knollen te kopen.

 

Als ik zaterdagmiddag klaar ben ziet de tuin er bizar uit met al dat witte vliesdoek. Is het niet een beetje overdreven, denk ik, met het zweet op mijn rug. De kat van de buren ruikt nieuwsgierig aan de “mummies”. Hij zal -terecht- denken; de tuinvrouw is gek geworden! 

 

Maar de volgende dag is de tuin wit en blaast er een koude poolwind door. Stuifsneeuw waait van het dak en op straat zie ik meer sleeën voorbij gaan dan auto’s.

 

De weerman heeft gelijk gekregen; het is serieus winter. Voor mijn planten wordt het een spannende tijd.

Fijne week!

Hetty

romantische rozentuin

Nieuwe volgers, van harte welkom op mijn blog.

Zaterdagmiddag alle Dierama ingepakt.

Dierama in bloei; dan weten jullie wat ik te verliezen heb.

Onder de zwarte potten zitten de Dahlia's. Ik hoop dat ze het overleven.

Hier de potten met bloembollen. Vliesdoek en sneeuw isoleren.

Sneeuw maakt alles mooier.

De olijfboom -rechts- krijgt het voor zijn kiezen. Duimen.

Buitenkansje voor de vogels. Door de harde wind is het vogelvoer huisje gevallen. 

De zaden in het vet smaken goed.

Tijdens onze wandeling zag ik zowaar een sneeuwduin. Dat is lang geleden!

Mijn comments op julie posts:

Zem: Is er nog sneeuw gevallen in het hoge noorden?

Margriet. Wat een barre tocht met de auto door de sneeuw. Alleen al het schoonmaken daarvan is een hoop werk. Je foto's met het filter erop zien er vervreemdend uit, maar verwacht van mij geen tips. Je vroeg je af of de takken van het klimrek gaan wortelen. Ik hoop het niet! Je hoort ervan als dit zo is, een geweldig onderwerp voor een nieuw blog!

Carina: De lathyrus van het klimrek heb ik in november al gezaaid. Gewoon buiten in potjes. Ze zijn heel erg sterk maar mochten ze het niet overleven, dan is er nog tijd om ze opnieuw te zaaien. Probeer het maar eens en zaai begin november.

Marjolein: Ja nu je het zegt, ik herinner me de klimrekken bij oma. Volgens mij was er een speciale constructie waardoor er nog meer boontjes aan konden groeien. Zo zijn we opeens terug naar vroeger. Leuk!

Rudi: Schitterende beelden maakte je in het Leeuwerikenbos van de sneeuw. Goed idee om ze in zwart wit te tonen. Dat geeft nog meer verstilling!

Lisa: It seems we are shearing the same weather conditions