Overpeinzing van het tuinjaar 2020.

Dit is de laatste blogpost van 2020. Het jaar van corona. Gelukkig heeft het virus in onze familie en vriendenkring geen slachtoffers gemaakt. Daar zijn we dankbaar voor.

 

2020 was een vreemd jaar; alles viel stil maar in de tuin ging alles gewoon verder. De lente kwam, alsof er niets aan de hand was. 

 

Herinner je nog de intense stilte, afgezien van de keihard zingende vogels? Dat prachtige zonnige voorjaarsweer, dat mijn man en ik ‘coronaweer’ noemen? 

Herinner je nog de diep blauwe lucht, toen er helemaal geen vliegverkeer meer was? De honderden vliegtuigen geparkeerd op Schiphol?

Herinner je nog de lege straten? Het hamsteren van wc papier? 

Herinner je nog hoe blij je was met een tuin om in te zitten?

2020 was onwerkelijk en ook bijzonder. Een jaar om nooit te vergeten. 

 

Helaas gingen de open tuindagen niet door. De bezoekers en hun gesprekken heb ik erg gemist. De tuin zag er top uit, omdat ik er elke dag in werkte. Afleiding was er immers niet!

 

Aan het einde van dit bijzondere tuinjaar wil ik jullie -bloglezers- bedanken voor het trouw lezen van mijn posts. Bedankt voor jullie nimmer aflatende stroom aan reacties, onderaan mijn blogpost, over de mail of app. Of zelfs roepend over de heg: ‘Hetty, hoe is het met je tekenbeet?’ Hartverwarmend is het hoe mensen zich verbonden voelen met mijn tuinverhalen.

 

En volgend jaar? … volgend jaar hoop ik jullie weer te kunnen ontmoeten in de tuin. En als dat niet lukt, dan via mijn blog! 

 

Fijne jaarwisseling!

Hetty

romantische rozentuin

Nieuwe volgers, voel je welkom hier.

De 'coronablauwe' lucht.

Ingewikkelde patronen op de markt; sta je goed of niet?

 Amsterdam. Totaal verlaten.

Schitterend weer, maar geen mens op het strand. Wel 1,5m afstand houden. Moet lukken!

In de tuin bloeien de tulpen uitbundig.

We hebben het niet kunnen delen....

.... maar er samen erg van genoten.

Lathyrus om eindeloos van te plukken.

Rozen in overvloed

Rosa Boscobel

Phlomis altijd fier rechtop.

En nog meer rozen.

En het leuke van tuinieren is: volgend jaar begint alles weer van voren af aan!

Mijn comments op jullie post:

Rudi:Het is gelukt om jouw blog te volgen! Als je mij wil volgen kun je dit het beste doen door 'abonneren' aan te klikken of 'volgen by email'. Je krijgt meteen een mail van Feedburner met een link. Die link moet je aanklikken en daarna stuur ik je steeds mijn blog als ik het publiceer. Ik verwacht veel inspiratie op te doen van jouw foto's.

Margriet: Ik hoop dat het gaat lukken met de zwavel. Tot volgend jaar!

Loes: Dank je voor je reactie. Wat een moment van overwinning was het. Nu kan ik altijd genieten van maretak in de gang. Fijne jaarwisseling!

Zem: Wat een saaie kerstdagen moeten dat zijn geweest voor jullie. De katten hebben geen weet van corona. Die kunnen nog lekker samen in de mand liggen. Laten we moed houden voor 2021!

Marjoke: Het was fijn dat je erbij was om dit moment van glorie te delen!

Jan: Fijne dagen en wat een mooie helleborus! Nu al in bloei? Ik zie hier alleen knoppen.

Carina: Het is inderdaad een besje van de maretak uitknijpen op de appelboom. Als je de post herleest, dan is daar een link waarin ik precies beschrijf hoe je dit moet doen. Op jacht naar bessen dus. Succes en veel geduld!