Mini tuintje.

Mijn man ruimt de schuur op. Vanaf de zolder roept hij: “Hetty, die weckpotten mogen die nu eindelijk eens een keer weg?” Hij heeft gelijk. Die weckpotten staan al 35 jaar op zolder te wachten op een ingeving.

Wat is het toch met mij en weckpotten. Ik heb er veel en waarom?  Is het een oer instinct van een vrouw om wat te kunnen conserveren en te op die manier iets te eten te hebben in tijden van schaarste? Of is het alleen een hang naar nostalgie?

Ik heb deze weck potten nog nooit gebruikt omdat ze zo groot zijn. Op de bodem staat: 2 liter. Nu moet ik er echt iets mee gaan doen want anders moeten ze zelfs van mij weg.  Maar wat? Opeens weet ik het. Ik maak in elke weckpot een mini tuintje!

De volgende vraag die in mij opkomt is: wat moet er in. Koortsachtig bedenk ik wat de mogelijkheden zijn. Zal ik er iets in zaaien? Of een dop pinda in laten groeien?  Hyacinten! Die staan nog in depot. Als het idee eenmaal geboren is, dan is het werk snel klaar. Ik was de potten schoon. Daarna zet in elk een hyacint. Een beetje potgrond er bij en vervolgens als finishing touch wat mos.

Wat staat dat leuk, een rij mini tuintjes in het keukenraam. Mijn man vind het ook, maar vraagt zich meteen af hoe dat moet met die Hyacinten geur. “Dan zet ik er een dekseltje op” zeg ik praktisch als altijd. “Heb je wel genoeg dekseltjes?” vraagt hij bezorgd.

Hij moest eens weten. Meer dan genoeg!

Fijne week.

Hetty

romantische rozen tuin

De weckpotten met het stof van 35 jaar!

Het planten van de mini tuintjes.

Dat staat leuk in het keukenraam.

En als de geur te sterk wordt, het deksel erop!

Mini garden.

My husband is clearing the barn. From the attic he calls: "Hetty, those preserving jars is it allowed to throw them away finally?" He is right. Those jars have been waiting for inspiration at the attic for 35 years now.

I do not know what it is with me and preserving jars. I have a lot of them but why? Is it a woman’s primal instinct to be able to conserve food in order to have something to eat in times of scarcity? Or is it just a feeling of nostalgia?

I have never used these particular preserving jars because they are much too big. 2 litres it says on the bottom. Well I really have to do something with these jars otherwise they will have to go. But what? Suddenly it comes to me. I will make a mini garden in each of them!

The next question that comes to mind is: what to grow in them? Feverishly I think about possible alternatives. Should I sow something in it? Or grow a peanut?

Than.... hyacinths of course! I still have some in deposit. Once the idea is born, the work is done quickly. I clean the jars and place a hyacinth in each one of them. Next I add a little potting soil. Finally some moss as finishing touch.

A row of mini gardens in the kitchen windowsill is great fun! My husband thinks so too, but immediately wonders what to do if the hyacinth scent becomes too much. "Then I place a lid on it" I say practically as always. "Do you have enough of those?" he worries.

If he only knew. More than enough!