Verleden week ben ik wezen skiën, dus geen tuinverhaal deze week. Toch heb ik een verhaal dat ik met jullie wil delen.
Naast me, in het hoekje van de stoeltjeslift, zit een klein Oostenrijks meisje. Ze lijkt net een lappenpop in haar dikke skipak. Ik hou mijn hart vast. Straks schiet ze onder de veiligheidsbeugel door. Niet aan denken…
Naast me, in het hoekje van de stoeltjeslift, zit een klein Oostenrijks meisje. Ze lijkt net een lappenpop in haar dikke skipak. Ik hou mijn hart vast. Straks schiet ze onder de veiligheidsbeugel door. Niet aan denken…
Ze begint een gesprek. Ze heeft gezien dat we hetzelfde merk ski’s hebben. Dat schept een band. Ik
zeg dat ik haar ski’s zo mooi van kleur vind. Ze passen precies bij haar ski
outfit. Enthousiast vertelt ze me hoe ze alles heeft uitgekozen in roze en
paars. Alleen het hesje van de ski klas
detoneert. Dat is rood en geel. Maar dat heeft ze uiteraard niet zelf
uitgekozen.
Ze kijkt me aan door haar
roze skibril. Dan, out of the blue, hoor ik: “Meine Eltern haben sich
getrennt”. Ik zoek koortsachtig in mijn geheugen. Getrennt? Dat is toch
gescheiden?
"Zo, zeg ik, dat is niet zo
mooi." En om toch iets op te merken vraag ik: ”Woon je bij je vader of je moeder?" Ze woont
bij haar moeder, samen met haar zus. Ze is nu op vakantie met haar moeder, maar als het kan, gaat ook nog met haar vader.
Zonder overgang steekt ze
haar hand uit. "Heb je mijn wanten gezien?" Op haar wanten zijn konijnen
afgebeeld met grote oren. "Kijk", ze draait haar want om. Aan de binnenkant is
een wortel geborduurd. "Zulke leuke wanten had ik ook wel voor mijn dochter
willen kopen" zeg ik haar. "Maar mijn dochter is daar te oud voor."
"Hoe oud is ze dan?" Ik zeg
het haar, maar met dat enorme getal weet ze geen raad. "Ik ben 5," zegt ze. "Eigenlijk
vier en half". We zijn bij het eindpunt. Ze wipt uit de stoeltjeslift en
verdwijnt tussen de andere gekleurde skipakken van haar ski klas en laat mij in gedachten achter.
Ik bewonder haar veerkracht. De afgelopen week is ze veel in mijn gedachten geweest.
Kleine meid, het ga je goed.
English version:
Last week I have been skiing. So no Garden story today. Nonetheless, I have a story I want to share with you.
In the corner of the chair lift, a small Austrian girl is sitting next
to me. She looks like a rag doll in her bulky snowsuit. I hold my breath, because
she easily could slip under the safety bracket. I have to skip that thought.
Suddenly the girl starts talking to me. She noticed we have the same
brand of skis. That creates a bond. I tell her how I love the colour of her
skis. They match perfectly with the rest of her ski outfit. Excitedly she tells
me how she has chosen everything in pink and purple. Only the vest of her ski
class detonates. That is in red and yellow. But obviously that has not been not
chosen by herself.
She looks at me through her pink ski goggles. Then, out of the blue, she
says, "Meine Eltern haben sich getrennt". Feverishly I search my
memory. Getrennt? That is divorced!
"Well, that is not nice," I say. And to fill the gap in the conversation,
I ask: "Do you live with your father or your mother?” She lives with her
mother, together with her sister, she tells me. She is on vacation with her
mother now, but - if possible - she will go with her father too.
Suddenly she shows me her hand. "Have you seen my mittens?" she asks. Rabbits,
with large ears, are depicted on her mittens. "Look", she says as she turns her mitten.
On the inside a root has been embroidered. "Such cute mittens I would loved to
have bought for my daughter," I tell her. "But nowadays my daughter is too old for
that."
"How old is she?" she asks. I tell her, but she cannot cope with such a
huge figure. " I'm 5, well four and a half actually," she says. We have reached
the end of the ski lift. She pops out of the chair lift and disappears among
the other coloured ski suits of her ski class and I am left behind with all
kinds of thoughts.
I admire her resilience. Last week she has been on my mind a lot.
Little girl, I wish you the best.
I link up with:
New followers a warm welcome.
Heerlijk zo'n ontmoeting die je bij blijft. Mensen zijn mooi waar je ze ook ontmoet en ieder heeft zn eigen verhaal. Bedankt voor het delen.
BeantwoordenVerwijderenHartelijke groeten El
Cette histoire est trop mignonne mais elle est aussi touchante et attendrissante. Je souhaite aussi le meilleur à cette petite fille émouvante avec son histoire d'enfant.
BeantwoordenVerwijderenBelle soirée....jocelyne
Haar hele outfit is met zorg uitgekozen, helemaal op elkaar afgestemd...alleen haar thuisfront past niet meer bij elkaar...Wat zou ze liever hebben gehad...?
BeantwoordenVerwijderenLiefs, Peetje
Heel bijzonder.
BeantwoordenVerwijderenEen ontmoeting die je nooit meer zult vergeten.
En over enkele jaren denk je :
Hoe zou het nu met haar gaan ?
Groetjes Ans
Een bijzonder verhaal Hetty wat je lang zal bijblijven.
BeantwoordenVerwijderenGroet, Janneke
Wat een bijzondere ontmoeting Hetty en een aangrijpend verhaal.
BeantwoordenVerwijderenLieve groet,
Gerry
Zoiets blijft je bij: een bijzonder meiske, een bijzondere ontmoeting. Maar wat een verdriet zal er binnenin dat koppie zitten! Ik kan me voorstellen dat je er lang aan blijft denken!
BeantwoordenVerwijderengroetjes Trijnie
Dit lieve kleine meisje zal lang in je gedachten blijven.. heel bijzonder!
BeantwoordenVerwijderenLieve groet, Tjits
Oh my!
BeantwoordenVerwijderenThat's amazing!
Beautiful.
Thanks for sharing at http://image-in-ing.blogspot.com/2016/02/potted.html
Ach ja wat sneu voor dat kindje.Nog wel heel erg jong om dat te moeten verwerken.
BeantwoordenVerwijderenGroeten Janny
Wat een bijzondere ontmoeting Hetty!
BeantwoordenVerwijderenMadelief x