Een bijzondere ontmoeting.

O

Verleden week ben ik wezen skiën, dus geen tuinverhaal deze week. Toch heb ik een verhaal dat ik met jullie wil delen.

Naast me, in het hoekje van de stoeltjeslift, zit een klein Oostenrijks meisje. Ze lijkt net een lappenpop in haar dikke skipak. Ik hou mijn hart vast. Straks schiet ze onder de veiligheidsbeugel door. Niet aan denken…

Ze begint een gesprek. Ze heeft gezien dat we hetzelfde merk ski’s hebben. Dat schept een band. Ik zeg dat ik haar ski’s zo mooi van kleur vind. Ze passen precies bij haar ski outfit. Enthousiast vertelt ze me hoe ze alles heeft uitgekozen in roze en paars.  Alleen het hesje van de ski klas detoneert. Dat is rood en geel. Maar dat heeft ze uiteraard niet zelf uitgekozen.

Ze kijkt me aan door haar roze skibril. Dan, out of the blue, hoor ik: “Meine Eltern haben sich getrennt”. Ik zoek koortsachtig in mijn geheugen. Getrennt? Dat is toch gescheiden?

"Zo, zeg ik, dat is niet zo mooi." En om toch iets op te merken vraag ik: ”Woon je bij je vader of je moeder?" Ze woont bij haar moeder, samen met haar zus. Ze is nu op vakantie met haar moeder, maar als het kan, gaat ook nog met haar vader. 

Zonder overgang steekt ze haar hand uit. "Heb je mijn wanten gezien?" Op haar wanten zijn konijnen afgebeeld met grote oren. "Kijk", ze draait haar want om. Aan de binnenkant is een wortel geborduurd. "Zulke leuke wanten had ik ook wel voor mijn dochter willen kopen" zeg ik haar. "Maar mijn dochter is daar te oud voor."

"Hoe oud is ze dan?" Ik zeg het haar, maar met dat enorme getal weet ze geen raad. "Ik ben 5," zegt ze. "Eigenlijk vier en half". We zijn bij het eindpunt. Ze wipt uit de stoeltjeslift en verdwijnt tussen de andere gekleurde skipakken van haar ski klas en laat mij in gedachten achter.

Ik bewonder haar veerkracht. De afgelopen week is ze veel in mijn gedachten geweest.

Kleine meid, het ga je goed.

romantischerozentuin.nl

English version:

Last week I have been skiing. So no Garden story today. Nonetheless, I have a story I want to share with you.

In the corner of the chair lift, a small Austrian girl is sitting next to me. She looks like a rag doll in her bulky snowsuit. I hold my breath, because she easily could slip under the safety bracket. I have to skip that thought.

Suddenly the girl starts talking to me. She noticed we have the same brand of skis. That creates a bond. I tell her how I love the colour of her skis. They match perfectly with the rest of her ski outfit. Excitedly she tells me how she has chosen everything in pink and purple. Only the vest of her ski class detonates. That is in red and yellow. But obviously that has not been not chosen by herself.

She looks at me through her pink ski goggles. Then, out of the blue, she says, "Meine Eltern haben sich getrennt". Feverishly I search my memory. Getrennt? That is divorced!

"Well, that is not nice," I say. And to fill the gap in the conversation, I ask: "Do you live with your father or your mother?” She lives with her mother, together with her sister, she tells me. She is on vacation with her mother now, but - if possible - she will go with her father too.

Suddenly she shows me her hand. "Have you seen my mittens?" she asks. Rabbits, with large ears, are depicted on her mittens. "Look", she says as she turns her mitten. On the inside a root has been embroidered. "Such cute mittens I would loved to have bought for my daughter," I tell her. "But nowadays my daughter is too old for that."

"How old is she?" she asks. I tell her, but she cannot cope with such a huge figure. " I'm 5, well four and a half actually," she says. We have reached the end of the ski lift. She pops out of the chair lift and disappears among the other coloured ski suits of her ski class and I am left behind with all kinds of thoughts.

I admire her resilience. Last week she has been on my mind a lot.

Little girl, I wish you the best.

I link up with:

bland rosor och bladloss 

 maleviks rosen tradgard

image-in-ing

anenglishgirlrambles

New followers a warm welcome.