Narcis, ijdeltuit.

Vrijdagochtend kijk ik uit het keukenraam en zie een plas in de tuin. Het verbaast me niet, want het is beestenweer geweest afgelopen nacht. Ik spurt naar de kamer om te kijken of er nog meer wateroverlast is.

Het is erger dan ik dacht. De tulpen staan tot hun nek toe in het water. Verderop staat mijn eerste hoepelrok narcis in een plas water naar zijn spiegelbeeld te staren…… 

Dat herinnert me onmiddellijk aan het verhaal van Narcissus:

“Narcissus kwam op een dag aan bij een heilige vijver, Hij besloot om daar even te rusten en zijn dorst te lessen met het water. Toen hij zich voorover boog zag hij zijn weerspiegeling in het wateroppervlak, maar hij dacht dat het een mooie geest was die in de vijver leefde. Zo bleef hij daar zitten, in bewondering starend naar deze verschijning. Hij werd verliefd op zichzelf.

Hij kon niet meer van het water weg kijken; hij dacht niet meer aan eten en drinken. Narcissus kwijnde helemaal weg en stierf. Het enige wat van hem overbleef was een bloem, die nu nog steeds herinnert aan Narcissus. “

Dit verhaal wordt meestal geïllustreerd met een groep narcissen bij een rustig stromend riviertje. Nooit in een plas water zoals bij mij in de tuin!

Om te voorkomen dat mijn narcis naar zijn spiegelbeeld blijft staren, pak ik de kruiwagen, een emmer en begin te hozen.

Jullie begrijpen, ik heb mijn work-out wel gehad die dag. Ik heb minstens 30 kruiwagens water uit de tuin gereden.

Maar mijn narcis staat gelukkig weer droog!

romantischerozentuin.nl

Archieffoto Narcis 'Spoirot'.

Vrijdagochtend Narcis 'Spoirot'........

........ staart naar zijn spiegelbeeld.

Ik verwacht nog enkele buien.

Waterput tot "de keel" gevuld met water.

Na hard werken staat de narcis weer droog.

De volgende dag. Boer maak drainage pijpen schoon om het land droog te krijgen.

English version:

Narcissus, you're so vain.

As I look out from the kitchen window this Friday morning, I see a puddle in the garden. I'm not the least surprised, because it's been pouring all night. I sprint to the living room to see if there is more flooding.

It’s even worse. The tulips are up to their necks in the water. And my first crinoline daffodil in a puddle of water. Seeing my daffodil in that huge puddle and effectively staring at its own reflection, reminds me of the story of Narcissus:

"One day, Narcissus came to a sacred pond. He decided to take a rest and quench his thirst with the water there. As he bents over, he sees his reflection in the water, but he thinks it is a beautiful spirit that lived in the pond. So he sits there, staring in admiration at this appearance. He fell in love with himself.

He was not able to look away from the water. He stopped eating and drinking. So Narcissus pined away and died altogether. All that remained was a flower, which we still now as Narcissus."

This story is usually illustrated with a group of daffodils next to a quietly flowing river. Never in a huge water puddle as in my garden today!

I have to save my narcissus from admiring his reflection too much. So I grab my wheelbarrow and a bucket and start to bail out the water from my garden.

I've had my workout that day. I have carried out at least 30 wheelbarrows of water.

Fortunately my daffodil is in dry conditions again!