Met kabouter Joop door de tuin.

Ik ben kabouter Joop. Ik sta al jaren in deze tuin. Jullie denken misschien dat dit een schitterende tuin is, maar dat valt tegen. Ik zal het jullie laten zien.

Kijk hier sta ik op de stoep. Let eens op de heg, is die niet veel te hoog? Dat is tegen de herten zegt ze. Alsof herten zich daar iets van aantrekken! En de border ervoor verdient ook wel wat aandacht zou ik denken. Wat mij betreft; dit kan een stuk beter. Laten we verder lopen.

Ik sta nu aan de andere kant van de heg in de voortuin. Zij schrijft lyrisch over sneeuwklokjes die hier bloeien, maar zien jullie ze? En dan dat gras. Het staat tot mijn knieën!  Ik heb het in de voortuin wel gezien. We gaan langs de grote schuur (niet in beeld) naar de pluktuin. Daar sta ik altijd onder de hazelnoot.

Hier zien we een gedeelte van de pluktuin. Sinds zij de hazelnoot (links naast het emmertje) heeft laten kortwieken, sta ik dag en nacht in de regen en de zon. Dat heeft mij geen goed gedaan. Maar naar mijn mening wordt nooit gevraagd. Daar houdt zij totaal geen rekening mee. 

Kijk een probleemgebied aan de achterkant van de schuur. Wat een rommel! Waarom bewaart ze alle oude vuilnisbakken? En die potten met Hosta erbovenop is toch geen gezicht. 

Een klein beetje verder komen we bij dat zij, de lange border noemt. Lange border? Voor een kabouter misschien, maar zo lang is deze border niet. Hier staan drie fruitbomen. Die heeft ze van de week gesnoeid. Aan het eind staan haar plastic kassen. Laten we daar ook even in kijken.

Haar plastic kassen staan vol potten met bloembollen er in. Alsof ze er nog niet genoeg heeft geplant! Ze gaat er elke dag in kijken. Onzin natuurlijk. Bloembollen gaan daar echt niet harder van groeien!

We kijken de andere kant op, daar is de buxustuin. Ze blijft dit tuingedeelte nog hardnekkig zo noemen, maar alle buxus heeft ze afgelopen najaar gerooid. Het is lekker ruim zegt ze. Kaal is naar mijn idee een beter woord.

Zien jullie de kassen op de achtergrond? Daar was ik zojuist. Dit is het terras bij de keuken, met de mand met sierkolen. Nou die kolen zien er nog aardig uit moet ik zeggen. We gaan weer een hoek om en komen we in een mini tuin.

Zien jullie dat mos op de paden? Dat mag van mij best wat minder. Op den duur zie je de bestrating niet eens meer! Hier heeft ze bijzondere sneeuwklokjes staan. Ik zal ze eens laten zien.

Ze zijn zoals alle sneeuwklokjes wit en groot. 

We zijn weer een hoek om gelopen. Achter de heg rechts ligt de straat. In dit gedeelte heeft zij haar olijfboom. Die ziet er dit jaar zowaar groen uit. Dat was verleden jaar wel anders! Toen was er geen blaadje meer aan te bekennen. De andere planten heten Mattiola. Die stinken in de winter naar bloemkool. Daar zou ik nooit voor kiezen.

We zijn weer in de voortuin aangekomen. Veel was er niet te zien nietwaar? Jullie weten er nu van. Het beste is om alles dat ze schrijft maar met een korreltje zout te nemen. 

Tot een volgende keer,

Kabouter Joop.

                                            romantischerozentuin.nl