Slakken, de strijd barst los.

De winter is, op een paar weken na, heel zacht geweest en veel slakken hebben geprofiteerd van deze gunstige omstandigheden. In mijn tuin werd er door de slakken lekker gesmuld. Sneeuwklokjes werden verzwolgen en viooltjes tot de stengel opgegeten. Nu hebben ze het op mijn narcissen voorzien. Tijd voor wat tegengas.

Inmiddels kan ik me verplaatsen in een slak en weet precies de plekjes waar de huisjesslakken graag overwinteren. Tussen potten, stenen en onder grijsbladige planten speur ik naar de vijand. Ik probeer er zoveel mogelijk te vangen. De eerste klap is een daalder waard.

De meeste problemen veroorzaken echter de piepkleine naaktslakjes. Ze zijn bij mij maar een halve cm groot. Afgelopen najaar heb ik in één week wel eens 600 slakken gevangen. Slakken kunnen 300 eitjes leggen. Na drie weken komen uit de doorzichtige bolletjes minuscule slakjes. 600 slakken x 300 eitjes=180.000 baby slakken! Als je bedenkt dat ze na twee maanden volwassen zijn…

Ik heb deze week elke dag een klein beetje Escar-go tussen de narcissen gestrooid. Als het wat wisselvallig weer is doe ik de korrels in een op de zijkant neergelegd potje. Dan worden de korrels niet nat.  

En dan als laatste redmiddel, ’s avonds op slakkenjacht. Dit houdt in, als het donker is, met de zaklamp door de tuin. De slakken zitten dan bovenop de bloemen. Je kunt ze eenvoudig wegvangen. 

Ik werd gisteravond tijdens mijn slakkenronde aangesproken door mijn buurman. Hij vroeg me: 'Moet je nu ook al je planten nog welterusten wensen?'

Hij moest eens weten!

Fijne week

Hetty

romantische rozentuin

De nieuwe volgers van afgelopen week, van harte welkom en veel leesplezier.

Door slakken gehalveerde narcis

Potjes met slakkenkorrels