Het Zeeuwse erfgoed.

Onze oude Zeeuwse schuur uit 1860 moet een keer in de zeven jaar geteerd. Deze taak is aan mij toebedeeld.

20 liter zwarte houtcoat uitsmeren is echt niet mijn favoriete bezigheid. Ik heb het dan ook heel lang voor me uitgeschoven. Waarschijnlijk wel langer dan zeven jaar! Er moeten enkele planken worden vervangen en ook de windveer is aan vernieuwing toe. Geduldig wacht ik de hele zomer op de timmermannen.

Maar na de vakantie valt alles samen. Het is mooi nazomer weer en daar ook de timmermannen  komen opdagen. Er wordt gezaagd, en de mannen timmeren er vrolijk op los. De windveer wordt van de schuur gehaald en een nieuwe wordt uitgezaagd. “Als je die even verft, dan maken we hem er volgende week weer aan de schuur". En weg zijn ze.

De windveer verf ik in de traditionele kleuren zwart en wit. Net zoals de Zeeuwse klederdracht. Het verven van de witte bies vraagt om een vaste hand.

Om de nok van de schuur te kunnen teren huur ik een hoogwerker. Het gevaarte wordt op het gras geparkeerd. Zo werk ik een paar weken dag na dag aan de schuur. Voor de droge tuin heb ik even geen tijd.

Afgelopen week is de windveer weer aan de schuur gemaakt. Handig maken de mannen gebruik van mijn hoogwerker. Na afloop van de werkzaamheden kijken de timmermannen nieuwsgierig naar de constructie van de schuur. “Stel je voor dat we een nieuwe schuur voor je zouden bouwen Hetty. Hetzelfde, maar dan beter. Dat zou een mooie klus zijn!”

Ja, deze vakmannen zien het helemaal zitten. Maar ik ben blij dat ik dit karwei kan afvinken. Het Zeeuwse culturele erfgoed staat er weer prima bij, al zeg ik het zelf!

romantischerozentuin.nl

De zijkant van de schuur, met de grote mendeuren

Detail scharnieren.

De mendeuren hebben kleine ramen bovenin.

Het klinket. Kleine doorgang in de mendeuren

De schuur geeft altijd een mooie achtergrond aan mijn borders.

De nieuwe windveren.

De witte bies aftekenen........

Dan met vaste hand erop schilderen!

De schuur zonder windveer.

En hier ben ik boven in de nok!

Klaar voor zeven volgende jaren.

Ik maak nog wat sfeer foto's van de schuur.

Maar wat ben blij dat het klaar is.

The Zeeland heritage.

Every seven years our Zeeland barn dating from 1860 has to be tarred. This task is assigned to me.

Smearing out 20 litre of black timber coat is really not my favourite pastime. That is why I have been postponing this job for a very long time. More than seven years, I guess! Meanwhile several boards of the barn have to be replaced and also the gable ends need to be renewed. This summer I have been waiting patiently for the carpenters to arrive.

At last after the holidays, everything comes together. It is beautiful late summer weather and the carpenters came. There is a noise of cutting wood and the men hammer merrily on the boards of the barn. The gable ends are removed from the barn and a new one is made. "If you paint it quickly, we will replace them next week." And off they go.

I paint the gable ends in the traditional colours, black and white. Just like the Zeeland costume. Painting the white piping requires a steady hand.

To be able to tar the highest point of the barn, I rent a cherry picker. The colossus is parked on the lawn. For weeks I work, day after day, at the barn. My dry garden, has to do without me.

Last week, the gable ends were replaced. The men take advantage of my cherry picker. They like to go up and down. After the work has be done, the carpenters look at the construction of the barn. "Imagine we would build you a new barn Hetty. The same barn, only better. That would be a nice job! "

Yes, these craftsmen are happy to make me a new barn, but I'm just glad I can tick off the job. And, though I say so myself, Zeeland's cultural heritage is looking good again!