Blauwe aardappelen.

Van de week las ik in de krant: “Boer levert felle strijd tegen ziekte aardappels. Aardappeltelers moeten alle zeilen bijzetten om de aardappelziekte op hun akkers te bestrijden.”

Nou nou, ik ging meteen mijn eigen aardappelplanten bekijken.

Dit voorjaar had ik zeven poot aardappelen gekocht bij Vreeken's zaden. (vreeken.nl) Ik had ‘Bleue d'Artois’ gekozen. Een bijzonder soort uit Frankrijk met blauwe knollen en de mooiste lavendelblauwe bloemen die je je maar kunt bedenken. In alle eerlijkheid moet ik zeggen dat die bloemen de reden waren van mijn aankoop.

De aardappels werden op advies van een vriendin -haar vader verkocht vroeger pootaardappelen- op de vensterbank in de schuur gelegd, zodat ze konden spruiten. In april heb ik de aardappels tussen de rozenstruiken in de grond gestopt.

Menig bezoeker plaatste een opmerking over mijn aardappelplanten tussen de roze rozen. Maar toegegeven, de lavendelblauwe bloemen vonden ze wel erg mooi.

Het loof is inmiddels geel verkleurd. Nu is het tijd om ze te rooien. Ik ben benieuwd. Hoeveel aardappelen komen eraf? En, zijn ze nog een beetje te eten?

Wat is de natuur gul! Zeven knollen stopte ik in de grond en ik kreeg een mand vol aardappelen  terug. Gekookt vond ik ze niet bijzonder van smaak. Als chipje met een beetje zeezout zijn ze heerlijk.

Het is jammer dat ik niet zo culinair ben. Want, wat moet ik nu met al die mooie blauwe aardappelen?

                                        romantischerozentuin.nl

 

Lavendel blauwe bloemen van de aardappel Bleue d'Artois.

April. Klaar om te planten. 

In de grond, zelfs de spruiten zijn blauw.

Juli, de aardappelen worden gerooid.

Zijn ze niet prachtig?

In de keuken, doorgesneden ook al zo spectaculair.

Gebakken chipjes van blauwe aardappelen met zeezout. Mmmmm.