In de tuin heerst een serene stilte. Rustig herfstweer. Zon, mist, en weinig wind. De Molinia grassen staan nog fier overeind. In andere jaren zijn ze meestal al geknakt door herfststormen. De Veronicastrum, die ik in september bijna had afgeknipt, steekt mooi af tegen het geel van de Molinia. In het ochtendzonnetje ziet het er prachtig uit.
In de tuin heerst een serene stilte. De bladeren van de hazelnoot zijn geel verkleurd. Roerloos hangen ze aan de boom. Nu het kouder wordt zal het blad snel vallen. Ook de eiken in de tuin van de buren zit nog volop in het blad. Goudgeel tegen een blauwe lucht.
Er heerst een serene stilte….
Alleen ik verstoor de rust. Ik ren door de tuin, ruim op. Waarom? Maandag wordt er een nieuwe omheining om mijn opbergplek gezet. Zo’n opbergplek waar je de containerpotten bewaard, steunmateriaal, potgrond, tuinslangen, zinken teilen, terracottapotten, touw, plastic kisten, bamboestokken, herken je dat?
Dat moet daar allemaal weg. Dus ik sleep met mijn spullen en verspreid dat over de tuin. Ook gooi een kar vol rommel weg. Maar behalve dat zijn er nog andere klusjes die mijn aandacht vragen. Omdat het kouder wordt moeten de dahlia’s uit de potten. Ik spoel de knollen schoon en bind er een naamkaartje aan. Vervolgens leg ze in een kist met bubbelplastic en potgrond. De kist gaat naar de schuur.
Onder de rododendron stuit ik op een paar zakken waarin ik verleden jaar bladeren heb gedaan. Opruimen! Het is bladaarde geworden. Dat strooi ik tussen de varens en vul vervolgens nogmaals de zakken met bladeren. Als alle klusjes zijn geklaard en ALLES is opgeruimd…... Dan heerst er weer een serene stilte in de tuin.
Tot dat maandag de mannen komen timmeren en zagen!
Fijne week
Hetty
Nieuwe volgers, van harte welkom op mijn blog en leuk dat jullie meelezen!
.jpeg)
De rust zal dan nu wel gedaan zijn want ik loop achter met lezen.... Mijn dahlia's staan nog in de grond☻ Door de knie van mijn man kom ik amper aan de tuin toe. Dus ik zie wel of ze het overleven of niet
BeantwoordenVerwijderen